De internetverslaving van een Erasmusstudent
Door: Aletta
04 April 2011 | Hongarije, Pécs
Tegenwoordig maakt internet een heel groot deel uit van ons leven. Zo was het voor mij al in Nederland, maar zo is het nog meer in Hongarije.
Omdat ik hier naast studeren niet veel te doen heb breng ik een groot gedeelte van mijn dag door op het internet. Ik download en kijk films, luister naar muziek op youtube, gebruik skype, ben verslaafd aan facebook, speel af en toe een spelletje en kijk tv op uitzending gemist.
Ook voor mijn scriptie is het hebben van internet van groot belang. Ik zoek wetenschappelijke artikelen, houd contacten bij met mensen die ik kan interviewen, maak backups op mijn computer thuis, speur het internet af voor sappige details die ik kan gebruiken voor mijn case study en ga zo maar door.
Ik ben niet de enige student die zoveel gebruik maakt van het internet. Ook mijn kamergenote is 24/7 online op facebook en met haar vele anderen die hier op de gang wonen. Als er een event wordt toegevoegd zijn er binnen 10 minuten ongeveer 45 reacties van mensen.
Vorige week was ik dus ook erg ongelukkig met het feit dat mijn laptop stuk aan het gaan was. Ik kon hem niet meer aanraken omdat ik mijn vingers dan zou branden en soms flikkerde het scherm of ging hij gewoon uit. Na lang wikken en wegen heb ik besloten dat ik beter maar een nieuwe laptop kon kopen, voordat de oude spontaan zou ontbranden en ik er helemaal niets meer mee kon.
Na het installeren van windows en het overzetten van de meeste bestanden was ik heel gelukkig met mijn laptop. Ik kon weer websites openen met normale snelheid en ook filmpjes kijken was niet meer zonder gevaar voor leven. tot vandaag. Toen ik vanochtend mijn mail wou checken bleek dat ik niet op het internet kon. Ik dacht nog, waarschijnlijk is er iets in het netwerk gecrasht, ik wacht wel even.
Na een uur bleek echter dat het niet hebben van internet opzettelijk was. We zijn met de hele gang weer eens gestraft omdat sommige mensen het nodig vonden om platen in het systeemplafond te slopen. Dit keer is de sanctie dat we geen internet hebben totdat de schuldige zich meldt.
Tot mijn grote spijt moet ik bekennen dat ik het niet hebben van internet erger vind dan het niet hebben van een keuken. Van het internet maak ik namelijk iedere dag gebruik en van de keuken het liefst zo min mogelijk. Een ganggenoot zei vanochtend dat ze liever geen warm water had dan geen internet, en zelfs daar ben ik het denk ik mee eens.
Ergens vind ik het heel sneu voor mezelf dat ik niet zonder internet kan, maar ik denk dat ik moet bekennen dat zolang ik niet in Groningen ben, ik min of meer afhankelijk ben van internet. In Groningen be ik thuis en heb ik andere dingen om me te vermaken. In Groningen heb ik een telefoon waarmee ik mensen kan bellen. In Groningen fiets ik in 10 minuten naar de UB of de harmonie. In Groningen kan ik in het uiterste geval altijd nog even op het onbeveiligde netwerk van de buren om mijn mail te bekijken.
Stiekem hoop ik dat als ik terug ben in de dormitory er weer gewoon internet is. Maar er zijn geen andere internationale studenten online op facebook, dus ik vrees het ergste...
Omdat ik hier naast studeren niet veel te doen heb breng ik een groot gedeelte van mijn dag door op het internet. Ik download en kijk films, luister naar muziek op youtube, gebruik skype, ben verslaafd aan facebook, speel af en toe een spelletje en kijk tv op uitzending gemist.
Ook voor mijn scriptie is het hebben van internet van groot belang. Ik zoek wetenschappelijke artikelen, houd contacten bij met mensen die ik kan interviewen, maak backups op mijn computer thuis, speur het internet af voor sappige details die ik kan gebruiken voor mijn case study en ga zo maar door.
Ik ben niet de enige student die zoveel gebruik maakt van het internet. Ook mijn kamergenote is 24/7 online op facebook en met haar vele anderen die hier op de gang wonen. Als er een event wordt toegevoegd zijn er binnen 10 minuten ongeveer 45 reacties van mensen.
Vorige week was ik dus ook erg ongelukkig met het feit dat mijn laptop stuk aan het gaan was. Ik kon hem niet meer aanraken omdat ik mijn vingers dan zou branden en soms flikkerde het scherm of ging hij gewoon uit. Na lang wikken en wegen heb ik besloten dat ik beter maar een nieuwe laptop kon kopen, voordat de oude spontaan zou ontbranden en ik er helemaal niets meer mee kon.
Na het installeren van windows en het overzetten van de meeste bestanden was ik heel gelukkig met mijn laptop. Ik kon weer websites openen met normale snelheid en ook filmpjes kijken was niet meer zonder gevaar voor leven. tot vandaag. Toen ik vanochtend mijn mail wou checken bleek dat ik niet op het internet kon. Ik dacht nog, waarschijnlijk is er iets in het netwerk gecrasht, ik wacht wel even.
Na een uur bleek echter dat het niet hebben van internet opzettelijk was. We zijn met de hele gang weer eens gestraft omdat sommige mensen het nodig vonden om platen in het systeemplafond te slopen. Dit keer is de sanctie dat we geen internet hebben totdat de schuldige zich meldt.
Tot mijn grote spijt moet ik bekennen dat ik het niet hebben van internet erger vind dan het niet hebben van een keuken. Van het internet maak ik namelijk iedere dag gebruik en van de keuken het liefst zo min mogelijk. Een ganggenoot zei vanochtend dat ze liever geen warm water had dan geen internet, en zelfs daar ben ik het denk ik mee eens.
Ergens vind ik het heel sneu voor mezelf dat ik niet zonder internet kan, maar ik denk dat ik moet bekennen dat zolang ik niet in Groningen ben, ik min of meer afhankelijk ben van internet. In Groningen be ik thuis en heb ik andere dingen om me te vermaken. In Groningen heb ik een telefoon waarmee ik mensen kan bellen. In Groningen fiets ik in 10 minuten naar de UB of de harmonie. In Groningen kan ik in het uiterste geval altijd nog even op het onbeveiligde netwerk van de buren om mijn mail te bekijken.
Stiekem hoop ik dat als ik terug ben in de dormitory er weer gewoon internet is. Maar er zijn geen andere internationale studenten online op facebook, dus ik vrees het ergste...
-
04 April 2011 - 17:51
Pia:
Hmm dat klinkt niet goed. Een verslaving is het te noemen, maar om nou coldturkey te moeten stoppen, lijkt me nog minder goed. Gaat het een beetje met het uitwerken van interviews?
knuf uit het friese land -
06 April 2011 - 18:37
Michiel:
Dat is schrikken, als je laptop op dramatische wijze het loodje dreigt te leggen! Gelukkig heb je 't weer adequaat opgelost.
En internet, tja. Je schrijft dit toch op de universiteit? Nou dan. Die dormitory was toch al niet de beste werkplek. Sterkte!
Groetjes van Michiel -
09 April 2011 - 16:06
Bert:
Hoi Aletta,
Wat ben jij een pechvogel dat de laptop stuk is.Maar gelukkig kon jij weer een nieuwe laptop kopen om nog meer mailtjes naar andere mensen te sturen.Tegenwoordig kun je niet zonder internet.Beter internet dan in de smerige gore keuken werken.Aletta,ben jij eindelijk een keer blij met je nieuwe laptop,maar zonder internet.Wat een rotstreek van die mensen.Aletta heb jij verder nog goed naar je zin?
Tot horens.
De groeten van Bert.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
